1. Przełom lutego oraz marca bieżącego roku przyniósł kolejne rozstrzygnięcia Sądu Najwyższego w sprawach frankowych. W dniach 28 lutego oraz 5 marca zapadły uchwały, które mają istotne znaczenie dla tego rodzaju spraw.
  2. Pierwsza z wyżej wymienionych uchwał, podjęta w dniu 28 lutego 2025 roku (sygn. akt III CZP 126/22), stanowi, że:  “Umowa o kredyt bankowy (art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, tekst jedn.: Dz.U. z 2024 r., poz. 1646) jest umową wzajemną w rozumieniu art. 487 § 2 k.c.”
  3. Treść ww. uchwały Sądu Najwyższego mogłaby pozwolić bankom na obronę stanowiska, jakoby bankom przysługiwało prawo zatrzymania w związku z toczącymi się postępowaniami o ustalenie nieważności umów kredytowych. Wspomnieć przy tym należy, że banki wykorzystywały do tej pory prawo zatrzymania w celu unikania rozliczenia się z kredytobiorcami wygrywającymi procesy.
  4. W dniu 5 marca 2025 roku zapadła jednak kolejna uchwała, podjęta tym razem w składzie  7. sędziów Sądu Najwyższego (sygn. akt III CZP 37/24), w której Sąd Najwyższy stwierdził, że: “W razie dochodzenia od banku zwrotu świadczenia spełnionego na podstawie umowy kredytu, która okazała się niewiążąca, bankowi nie przysługuje prawo zatrzymania na podstawie art. 496 w zw. z art. 497 k.c.”
  5. Rozstrzygnięcia Sądu Najwyższego pokazują, że sprawy frankowe nadal  znajdują się w centrum jego  zainteresowania i wynikają z nich bardzo złożone problemy prawne. Sytuację kredytobiorców walutowych mogą komplikować rozbieżności w orzecznictwie samego Sądu Najwyższego, gdyż poszczególne składy sędziowskie mają różne poglądy prawne.  W tym przypadku, obie ww. uchwały  czytane łącznie, stanowią dobrą wiadomość dla kredytobiorców frankowych, gdyż wynika z nich, że banki nie mogą powoływać się na prawo zatrzymania w sporach wynikających z umów kredytowych. Uchwała w sprawie III CZP 37/24 uwzględnia dotychczasowy dorobek orzecznictwa  Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz wzmacnia sytuację prawną kredytobiorców, nie tylko w sprawach wynikających z umów kredytów walutowych.